A Cire perdue (verloren was methode)
Deze methode werd aan het eind van de negentiende eeuw ontwikkeld toen de beeldhouwers onder invloed van
het impressionisme een steeds ruwer en schilderachtiger oppervlak gingen modelleren.Dankzij de mogelijkheden van gelantine
en rubber ( siliconen ) vorm kunnen sindsdien scherpe wasgietsels en vervolgens bronsgietsels worden gemaakt van beelden
met een slecht lossend, oneffen oppervlak. De siliconenvorm is elastisch en flexibel.
Bron, Hermen molendijk Stichting Amersfoort 1993